Het Keukenraam

Het Keukenraam
Het Keukenraam

woensdag 30 maart 2016

opruimen





Pasen opruimen.
Ik zou moeten zeggen: Paas spullen opruimen, maar zo voelt het niet.
De spulletjes ( door dochter neergezet, toen het eigenlijk al Pasen was), wil ik even niet meer zien.
Soms krijg je iets te horen waar je helemaal niet meer op gerekend had, waar je man helemaal van ondersteboven raakt....
Na dit nieuws nam ik de oudste twee mee naar het voormalige land van ooit.
Zagen we het roze kasteel en liepen door het wat vervallen park, klom oudste ( hij kon het niet laten) tegen de boog omhoog.Dat was gisteren.
Nu staat het raam open.
Om het eerste stukje voorjaar binnen te laten, terwijl ik de huiskamer poets.
Omdat het toch moet, en omdat het afleid.
Onder elk bankje en rekje dweil ik door, stof en spinnenrag weg.
Schoon en fris moet het zijn.
Brachten we met Pasen nog een paar Paashaasjes , kocht ik 2e Paasdag nog een stapel boeken op een markt voor dat ene gezinnetje. Wat we al een tijdje bij proberen te staan.
Vandaag weet ik het zeker, vanaf nu staat mijn gezin echt op een!
Ik hoorde hoe er boze dingen over me gezegd werden, maar vond dat degene toch nog hulp verdiende.
Nu is er iemand in ons eigen gezinnetje waar iets mee is.
Hier liggen onze prioriteiten nu.
Geen getob meer over: had ik meer kunnen doen ( toch dat grote geldbedrag uitlenen bijvoorbeeld). Contact op een laag pitje en er zijn voor ons eigen gezin.

De boeken die krijgt ze wel, maar mijn tijd, en aandacht even niet.
 Gek dat ik nu er zoiets op ons pad komt, de zaken pas scherp zie.
Hoe we ( en vooral ik) bespeeld werden.
Ik lees dit boek nu, een fijne afleiding.
Wat er is?
Er is iets met de gezondheid van een van de kinderen.
Eng, spannend, naar.
Toch ook dankbaarheid, dat manlief direct vrij vroeg, dat we er zijn voor elkaar.
Wat precies ga ik hier niet zeggen, dat is een persoonlijk iets.
Maar of jullie een beetje aan ons willen denken morgen ( en misschien een kaarsje willen branden).


Net tijdens het poetsen nog een telefoontje van een wijkverpleegkundige: het gezinnetje waar ik werkte, gaat extra hulp en zorg krijgen.
Fijn om te weten dat mijn zorg niet voor niks was, dat ze nog niet losgelaten worden.

De huiskamer en keuken zijn inmiddels schoon en fris, ik ben wat rustiger.
Morgen zullen we horen hoe het verder gaat, nu steek ik een kaarsje aan.

Geniet van de mooie tijden lieve mensen, je kunt de herinneringen hard gebruiken als er andere tijden voor de deur staan!

groetjes, Franca.

zondag 27 maart 2016

fijne paas dagen






Een paasontbijtje, een mooie wandeling samen, koffie drinken met opa.
Een kerkdienst voor wie wil.
Niks bijzonders, en toch....
Mooie fijne Paasdagen.

Fijne Paas dagen voor iedereen.

groetjes, Franca.


vrijdag 25 maart 2016

met je neus op de feiten

Tortilla taart.
Twee keer.
Een keer met gehakt en een vegetarisch.
Daar had ik bergen foto's van, om te laten zien hoe ik ze maakte.
 Een pot salade om mee naar het werk te nemen.
Wegens goede voornemens ( en een aankomend feest,en wat strak zittend jurkje).

Een salade met vis, door manlief gemaakt.
Snel te doen, en gezond.
Het laatste recept komt uit dit boek.
Geschreven door een dame die heel moeizaam uit een depressie kwam en ontdekte dat een tekort aan bepaalde voedingsstoffen wel eens een grote bijdrage aan die depressie kon zijn.
Ik probeer er een paar dagen per week uit te koken, maar een heel jaar alleen uit dit boek vind ik iets te veel van het goede.
Schaapjes en minidoekjes voor een projectje ( waar deze week even niks van kwam), en het krantenartikel wegens werk belangstelling.
De bak fruit?
Gewoon lekker!
   Zo gaat het hier thuis.
Je doet je ding, kookt ,zorgt, leeft, ontvangt bezoek, geniet.
En je neemt het voor gewoon aan.
Tot je het anders tegen komt.

Een huis waar blijdschap is wegens een nieuw leventje.
Maar waar zoveel (dierlijk) ander leven aanwezig is dat er nauwelijks nog plaats is voor de mensen.
Samen met de anderhalf uur reistijd per dag,was werken alles wat ik deed deze week.
Hielden de kraamheer en ik een grote schoonmaak, kregen we een dier terug in een hok wat loslopend toch wel erg eng was, kwamen er ijzertjes op deurtjes die anders opengemaakt werden.
Maakte we schoon, en schoner en nog schoner.
Bleef de baby boven en deed het intussen samen met de moeder uitstekend.
Maakte ik het daar ook schoon en schoner.
Deed ik de was ( en de was die er "al even" lag).
Hoe anders als mijn eigen leventje.
Waar je gewoon even koekjes gaat bakken als er onverwacht visite komt.

Je het fijn vind om mensen te ontvangen, bij te kletsen en inspiratie op te doen.
Hier kwam geen visite en er zijn geen vrienden.
 Ik hou van dieren.
Vind het gezellig om een dier in huis te hebben.
Maar in deze hoeveelheden, met deze gevolgen...
Voor ik ( de best lange rit) vertrok richting werk , keek in thuis nog even rond.
Straks ben ik weer hier, fijn, veilig, gezellig, mijn gezinnetje.
En elke ochtend besefte ik hoe rijk ik ben.
Inmiddels heb ik het gezinnetje afgesloten.
Ja ik deed te veel, maar nee, ik heb er geen spijt van!
Ze hebben een goede start gehad, krijgen straks begeleiding om samen met hun kindje een fijn leven tegemoet te gaan.
Mijn leventje stond even stil.
Na zo hard werken was er zelfs geen ruimte om te koken, af te wassen of gezellig te zijn.
Wat een geluk dat ik dan mijn achterban heb!
Die het koken en de afwas voor me over namen.
En het moe zijn en zeer vroeg naar bed gaan voor lief namen.

Vandaag ben ik vrij.
Ga ik genieten van ons huis en ons thuis, van mijn fijne gezin, van mijn lieve man.
Ga ik heel dankbaar zijn, en een kaarsje opsteken voor dat andere gezinnetje, dat het hen ook gaat lukken.
Fijne zaterdag!

groetjes, Franca.








dinsdag 15 maart 2016

wat te doen op een zonnige dag

Zaterdag zonnig?
Dan weten wij wel een karwei.
Kijk dat is beter.
Dan is het niet erg al staat er ( volgens opa ) een vulste kouwe wind.
Hier is het goed toeven.
Er is nog iemand die het met me eens is.
Op het tafeltje buiten staat het volgende karwei al klaar.
Maar eerst nog even terug.
Naar de gasten waar we kennis mee mochten maken.
Die alles weer zo keurig netjes achter lieten ( net als de vorige gasten overigens).
Wat een voorrecht om door de pipowagen opnieuw met fijne mensen in contact te komen.
Ik kreeg nog een lief mailtje ( antwoord volgt), en wil heel graag nog een keertje met ze spreken.

De foto van het presentje volgt nog ( ik had er het briefje met namen mee op staan).
Maar lief is het. Zeker omdat ze het al hakend in het zonnetje in de pipowagen gemaakt heeft.

Nieuwe mensen, nieuwe inzichten, dat kan een mens zo goed doen.
De laatste die ik opdeed: de televisie uit laten.
Ik ben er aan begonnen, en het werkt heel goed.
Er is alleen dat ogenblik dat je na het eten automatisch...O nee, uit laten.
En dan volgt er zomaar een leuke productieve avond.
Nu snap ik beter waar mijn man al die tijd om te klussen vandaan haalt.
Ik zeg echt niet dat ik nooit geen tv meer ga kijken, maar een tijd op pauze gaat "hij" wel!
Manlief was zaterdag nog lang niet uitgewerkt.
Hij snoeide wat bomen, harkte alles aan en zorgde weer voor een nette tuin.
 Fijn dat er voor mij nog wel eten over was.
Als je je afvraagt wat dit nou is...dat is manlief, die bij het kraantje onder het keukenraam ( ja dat raam), de groente uit de tuin afspoelt.
Voor de mannen was er een grote roerbakpan met spekjes, aardappels , pastinaak, wortel , paprika en wat er nog meer in de koelkast te vinden was.
Stevige kost voor harde werkers.
Binnen hebben de kippetjes toch maar wat lampjes gekregen ( ik ben dat licht op de piano nu gewend).
Geniet ik heerlijk van het zonnetje in huis.

Zal ik volgende keer vertellen van wat dit is geworden ( en over gezond of misschien te gezond eten), en ben ik stik nieuwsgierig naar de belevenissen van onze vorige pipowagen-gast! Die is net na een lange periode buitenland weer thuis. Daar hoop ik binnen kort wat van te horen.
Voor nu: afsluiten en op gaan schieten.
Zo direct koffiegasten, ik wil nog een cake bakken en het toilet schoon maken ( altijd zo'n tik als er gasten komen).
Een snel opruimrondje is ook nog nodig, dus...aan de slag!

Fijne dag!

groetjes, Franca.

zaterdag 12 maart 2016

wat er op tafel staat

Niks aanschaffen hè, nou dit heb ik toch niet laten staan.
Dat krijg je er van als je naar dat leuke ( in een garage gehouden) goedkope brocantemarktje gaat.
Twee keer per jaar ( met kerst en Pasen ) kun je daar de leukste spulletjes vinden , voor de prijs van een bosje bloemen.
Met kerst was ik niet geweest, maar nu had ik wel zin in iets nieuws.
Het leuke is dat ik haar spulletjes zo leuk vind, dat ze nog jaren gebruikt worden.
Van boven niet goed te Herkennen, maar deze kip heeft al heel wat verschillende vullingen gehad ( kocht ik jaren geleden ook daar).
En ooit kocht ik een soort kroon op standaard.
Jaren binnen gestaan, toen naar het tafeltje voor het keukenraam, vervolgens naar de veranda en het laatste anderhalf jaar diende de voet voor een soort groen/kerst stukje wat dus zo lang op de piano stond.
En nu de stolp er staat, is het stuk weer naar de veranda.
Zal ik dan meteen mijn laatste Paasachtige stukje laten zien.
Een schaaltje bloembolletjes van 4 euro, twee konijntjes van 1,50 elk.
Twee glazen vazen en een kip gevuld.
Twee keer voorjaar op tafel.
Wat er nog meer op tafel kwam.
Hoe grappig, zie je een recept in een kookboek, en ziet dat je nog een paar dingen nodig hebt. En op de fiets naar de dichtstbijzijnde supermarkt. Blijkt dat alles wat je nodig had net 25 procent afgeprijsd is.
Als het recept vraagt een fles pompoen te snijden ( volgens recept mocht het schilletje blijven, maar dat heb ik toch maar weggelaten).
Die plakjes vervolgens 50 minuten de oven in moeten.
Nou dan...
Neem je je boek mee naar buiten en je koffie.
Dan zit je op 11 maart gewoon heerlijk koffie te drinken in het zonnetje.
Samen met Queenie.
O, die Queenie, ze laat me niet meer los.
Tussen ruimen, koken, boodschappen doen in, blijft ze in mijn gedachte.
Wat een boek.
Ik zie het wel, dat groene stoepje.
Maar mijn dag is prima zo, wie weet morgen.
Wel fijn om hier en daar ook buiten het voorjaar te zien komen.
Binnen wacht me nog het een en ander, niet het snelste recept dit.
Maar het komt goed.
Uiteindelijk is alles mooi op tijd klaar, kan ik lekker nog even naar buiten.
Staat de lasagne klaar als manlief thuis komt van zijn werk.
Het recept:
  Prachtige pompoenlasagne spinazie, huttenkase en zaadjes.
Uit: Jamie's super Food voor elke dag.
 

En verder:
Hebben we lieve gasten in de pipowagen.
Corrie en haar man hebben eindelijk een oppas kunnen vinden voor hun grote gezin.
Wat is het ongelooflijk boffen dat we nu zo'n prachtig weer hebben.
Dan is een verblijf in de pipowagen een stuk leuker.
Bovendien hebben ze hun fietsen bij, die ze gisteren al goed gebruikt hebben.

Corrie bracht hele leuke cadeaus voor ons mee.
Lief, want dat hoefde natuurlijk echt niet.
Ik ga ze een mooi plekje geven en er echt van genieten.
Zoals ik hoop dat ze van het verblijf in de pipowagen genieten.

Het zonnetje schijnt al op mijn laptop.
Ik ga een kopje koffie drinken met manlief en samen plannen wat we buiten kunnen doen.
Het is te mooi om binnen te blijven.

Fijne dag!
groetjes, Franca.