Het Keukenraam

Het Keukenraam
Het Keukenraam

donderdag 20 juli 2017

nog één keertje

Nog één keertje over de bruiloft, dan hou ik er over op.


Bij de voorbereidingen hoorde ook het in orde maken van de bruidskamer.
Niet in de zin van een slaapkamer, maar wel de kamer waar dochterlief omgetoverd werd in de stralende bruid die ze was.
Met een tafeltje, een spiegel ( die later te laag bleek, zodat er een schoenendoos onder gezet is), en een makkelijke stoel.
Met natuurlijk een paar mooie bosjes bloemen uit eigen tuin.
Ze heeft er samen met de kapster, haar beste vriendin en later ook haar tweede getuige, een hele gezellige ochtend ( ruim twee uur kan zoiets duren), gehad.
 Dat de vensterbanken best leeg waren, bleek heel handig te zin.
Behalve de taartschep van mijn moeder, leende ze ook het parelsnoer wat ik ook op mijn trouwdag droeg.
Ik kan zo genieten van dat soort dingen!
Bovendien ben ik natuurlijk super trots dat ze haar trouwjurk(ken) helemaal zelf gemaakt heeft!
Voor bij de voordeur kochten we een grote hanging basket.
Nou staat er direct naast de deur ook een grote hortensia.
Maar juist dit jaar zaten er nauwelijks bloemen aan ( door het vreemde weer dit voorjaar).
En we wilde natuurlijk graag dat het er leuk uit zou zien voor de foto's , als dochterlief de deur voor haar ( toen a.s.) man open deed.
En nu hebben we er elke dag nog plezier van.
Soms moet je jezelf dus gewoon verwennen en en dan ook lekker van genieten!
 Nog even terug komen op de week voor de bruiloft.
Dochterlief gaf duidelijk aan dat ze geen speeches wilde, geen gekke stukjes of liedjes.
En toch wilde ik als moeder graag iets doen aan deze speciale dag.
Haar laten weten wat voor geweldige dochter ze is, hoe ongelooflijk ik genoten heb om kinderen te mogen krijgen en ze op te zien groeien.
En dat dit nu het begin is van iets nieuws: hun gehuwde leven samen.

Nou vond ik ( dat krijg je als je die dagen zo aan het ruimen bent), een stapeltje foto's van dochterlief, die ze ooit voor een project gebruikt had.
Ik bekeek ze en besloot ze aan te vullen met meerdere foto's, zodat ik ruwweg met de foto's haar jeugd kon doorlopen.
Een aantal ingescand uit fotoalbums en zo kreeg ik een mooie collectie ( even af laten drukken bij de fotograaf natuurlijk).
In de stad op zoek naar een mooi doosje , vond ik een grazen doos ( waarvan ik wist dat dochterlief die erg mooi vond), met een bijbehorend fotolijstje ( waar aan beide zijde een foto in kon).
Twee foto's in het lijstje, de rest in de plastic hoesjes ( die ik eerst op de receptie wilde gebruiken, maar dochter wilde alleen super simpele versiering). Zo kan ze zelf steeds een foto neer zetten die ze leuk vind.

En nu?
Een mooi en eenvoudig notitieboekje.
Nou ben ik altijd wel van het opschrijven geweest.
Zo kon ik een bladzijde uit mijn dagboek overschrijven, van de dag met een test bevestigd kreeg dat ik zwanger was van haar, en hoe blij ik daar mee was.
Een bladzijde waar ik haar ( mooie en vlotte) geboorte omschreef en hoe blij en gelukkig ze ons allemaal maakte.
Een bladzijde over haar als baby, als drie jarig meisje en ook over hoe trots ik op alle drie de kinderen was toen ze uit bleken te groeien tot zulke fijne mensen.
Nog een bladzijde uit mijn dagboek ( sommige waren ook uit haar babyboek), waarin ik schreef hoe blij ik met manlief ben, en hoe ik hoopte dat ook zij het ook ooit zo goed zou treffen!
Tot slot natuurlijk ook nog een paar dingen over de ontmoeting met haar vriend ( nu man), en het recept van het gerecht wat we aten de eerste keer dat hij mee at.
En natuurlijk zeker ook hoe blij we met hem zijn en hoe hij inmiddels bij ons gezin is gaan horen.
Er is een klein deel van het boekje beschreven, de rest ( heb ik op de laatste bladzijde omschreven) is aan hen, om voortaan zelf in te vullen en er iets moois van te maken...
Alles bij elkaar in het glazen doosje en een mooie cadeauverpakking er om heen.

Hoe lief is het dan, dat ze op het eind van de  trouwdag (op het punt om op huwelijksreis te gaan), nog in trouwjurk en pak, even ons cadeautje ( er zat natuurlijk ook nog een" echt" cadeau bij ) uitpakken en ons nog even bellen om te bedanken!
Ze te horen vertellen hoe ze van de dag genoten hebben, en hoe fijn ze het gehad hadden, en hoe lief het cadeau vonden.
Misschien is dat ogenblik ( hoe mooi de dag verder ook was), nog wel het liefste van de hele dag.
Al moet ik toch ook nog even het stukje wat schoonzoon inleverde bij de pastoor noemen.
 Hoe bijzonder overigens dat ze een pastoor troffen die vroeger van huis uit protestant was, dat maakte veel dingen veel makkelijker, en hij heeft er een prachtige dienst van gemaakt!
Maar dat stukje van schoonzoon was zo mooi omschreven, dat zou dochterlief zo in kunnen lijsten ( om nog heel vaak met veel liefde terug te kunnen lezen).
Het geschreven woord, dat is zo gek nog niet!

Lieve groetjes, Franca.








4 opmerkingen:

  1. Wat lief geschreven en wat een mooi persoonlijk cadeau gaf je aan dochter, het is ook iets intiems wat je gaf en alleen bestemd voor haar en haar man en niet voor andere gasten op de bruiloft. Mooi om het op deze manier aan haar te geven. Nu begint weer een nieuwe hoofdstuk in haar en jullie leven, de kinderen gaan uit vliegen. Weer een nieuwe levensfase om van te genieten. Was ontroerd toen ik jouw blog las, uit alles spreekt de liefde voor je man en kinderen. Maria

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wat een prachtig verhaal. Wat is liefde in wat voor vorm dan ook, in dit geval moeder dochter toch mooi.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Wat heb je dat mooi gedaan en wat zullen ze van het kado genieten! Leuk en herkenbaar om te lezen over je voorbereidingen voor de bruiloft. Onze zoon is getrouwd en wij waren ook zo bezig, om huis heen en de kamer klaarmaken waar hij zich om zou kleden. Als is het wel anders, hij ontmoette zijn bruid in het parkje vlakbij het appartement waar ze al drie jaar wonen. Mooi om op terug te kijken op zo'n dag!
    Groetjes, Marijke

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Franca, wat ben je een mooi mens. Zo liefdevol, integer en creatief, zo vanuit je hart levend, prachtig! Dank dat je me laat delen hierin.

    BeantwoordenVerwijderen